Mala lex, sed lex...
Μέσα στην μιντιατική βουή της σκανδαλολογίας, το πλέον λυπηρό φαινόμενο που περνάει απαρατήρητο από τα ΜΜΕ - ακούσια άραγε;- είναι ότι η διαφθορά εκτός από μια πραγματική κατάσταση γίνεται πλέον και θεσμική και αποτυπώνεται μέσα στους νόμους, με αποτέλεσμα να τραυματίζεται η λειτουργία των θεσμών και κατά συνέπεια το δημοκρατικό μας πολίτευμα.
Ως προς αυτό, αν και τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα, θα σας αναφέρω ενδεικτικά τα εξής, τα οποία σχετίζονται και με την επικαιρότητα:
-Τι μπορεί να πει κανείς για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών (ν.3126/2003), ο οποίος θέσπισε ειδική παραγραφή 5 ετών . Το άκρον άωτον της επαισχυντίας, καθώς κακουργηματικές πράξεις ισόβιας κάθειρξης παραγράφονται μετά από 5 έτη, επειδή ο εγκληματίας είναι υπουργός (το αντίθετο θα έπρεπε να ισχύει και να υπάρχει απαράγραπτο, καθόσον ο υπουργός εκλέγεται ως εγγυητής του δημόσιου συμφέροντος).
-Τι να πει κανείς για την τροπολογία του κύριου Χατζηγάκη, μαχαιριά στο αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων, με την οποία η επιλογή των προϊσταμένων των δικαστηρίων ανατέθηκε σε δικαστικό συμβούλιο του Αρείου Πάγου; Αφού από χρόνια η εκτελεστική εξουσία είχε καπελώσει τα ανώτατα δικαστήρια με τ0ν ex decreto διορισμό της ηγεσίας τους, τώρα "βάζει χέρι" σε όλες τις δικαιοδοτικές βαθμίδες, ώστε οι εντεταλμένοι τους αρεοπαγίτες να διορίζουν αυτοί τους προϊστάμενους των κατώτερων βαθμίδων και ίσως να τους εντέλουν επ'ονόματι της πολιτικής εξουσίας που διόρισε τους ιδίους...
Τα δύο αυτά νομοθετήματα έχουν ιδιαίτερη και σαφή σχέση με το σκάνδαλο των ημερών, δηλαδή και με την παραίτηση των δύο εξαίρετων δικαστικών αλλά και με την συζήτηση για τον σχηματισμό προανακριτικής ενόψει του κινδύνου παραγραφής (είναι δε τόσο τραγελαφική η κατάσταση, καθώς το νομοθετήσαν, Πα.Σο.Κ. τον επαίσχυντο νόμο περί παραγραφής, πράττει τώρα τα μάλα , ώστε να αποφευχθεί αυτή).
Και δυστυχώς οι πολίτες συνεχίζουν να αγνοούν την πτυχή αυτή του προβλήματος, ότι δηλαδή εκτός από σάπιους πολιτικούς αποκτήσαμε και σάπια νομοθετήματα και εκφυλισμένους θεσμούς...
Αναρτήσεις
