Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Διαδοχικές ματαιώσεις πλειστηριασμού - Συμπαιγνία

Με τις διατάξεις του άρθρου 973 ΚΠολΔ ρυθμίζεται, παράλληλα με τη συνέχιση της διαδικασίας του πλειστηριασμού από τον ίδιο τον επισπεύδοντα σε περίπτωση ματαιώσεως ή μη διενέργειάς του για οποιονδήποτε λόγο κατά την ορισθείσα ημέρα, η υποκατάσταση άλλου δανειστή στη θέση του επισπεύδοντος προς συνέχιση της διαδικασίας. Με τις τροποποιήσεις και προσθήκες που επήλθαν στις διατάξεις του άρθρου 973 με το άρθρο 4 παρ. 15 του ν. 2298/1995 παρέχεται προσθέτως δικαίωμα στους δανειστές που έχουν απαίτηση στηριζόμενη σε εκτελεστό τίτλο και έχουν επιδώσει επιταγή προς εκτέλεση (ΕφΑθ 11081/1996, ΕλλΔικ 38.1630), να ζητήσουν από το δικαστήριο της εκτελέσεως με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, την υποκατάστασή τους στη θέση του επισπεύδοντος, είτε α) όταν έχουν προκληθεί δύο χωρίς σοβαρό λόγο ματαιώσεις του πλειστηριασμού, αλλά και β) σε κάθε άλλη περίπτωση, όταν από τη στάση του επισπεύδοντος προκύπτει συμπαιγνία ή ολιγωρία (άρθρο 973 παρ. 4 ΚΠολΔ).

Με την υποκατάσταση αυτή, που αποτελεί περιορισμό της εξουσίας του επισπεύδοντος δανειστή στην εκτελεστική διαδικασία, στην οποία κυριαρχεί, αντικαθίσταται ο αμελής ή ενδεχομένως ο δόλιος επισπεύδων δανειστής στη διαχείριση της εκτελεστικής διαδικασίας, για να πορευθεί αυτή σύμφωνα με τα συμφέροντα των άλλων δανειστών. Έτσι, για την υποκατάσταση δανειστή με δικαστική απόφαση απαιτείται η συνδρομή των κατωτέρω προϋποθέσεων: α) Ύπαρξη κατάσχεσης τυπικά έγκυρης, η οποία μπορεί να στηρίξει τον πλειστηριασμό. β) Ματαιώσεις του πλειστηριασμού δύο τουλάχιστον φορές για οποιονδήποτε λόγο, εκτός εάν υπάρχει νομικό κώλυμα. γ) Ματαίωση χωρίς λόγο. Η ανυπαρξία σοβαρού λόγου, η οποία αποτελεί αόριστη νομική έννοια, κρίνεται από το δικαστήριο με βάση τις περιστάσεις κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης, όπως οι ιδιαίτερες σχέσεις επισπεύδοντος και καθ' ου η εκτέλεση, ο τρόπος ματαιώσεως, το χρονικό διάστημα της απραξίας, η περαιτέρω πιθανολογούμενη συμπεριφορά του επισπεύδοντος και γενικώς οι περιστάσεις υπό τις οποίες έγινε η ματαίωση. Η επανειλημμένη συμβατική μεταξύ δανειστή και οφειλέτη αναστολή του πλειστηριασμού λόγω τμηματικών καταβολών εκ μέρους του τελευταίου δεν αποτελεί σοβαρό λόγο για τη μη πραγματοποίηση του πλειστηριασμού ή (αντί των β’ και γ’ ) σε κάθε άλλη περίπτωση που υπάρχει συμπαιγνία ή ολιγωρία, και ε) δήλωση συνέχισης του πλειστηριασμού (ΜονΠρΘεσ 3588/2003 Αρμ 57.1002 - βλ. και Βασ. Βαθρακοκοίλη ΚΠολΔ, άρθρο 973 αρ. 28 - Πελ. Γέσιου - Φαλτσή, Δίκαιο της Αναγκαστικής Εκτελέσεως, ειδικό μέρος, παρ. 58 αρ. 44 έως 50 - Στ. Ματθία, Τροποποιήσεις στην Αναγκαστική Εκτέλεση με το ν. 2298/1995, ΕλλΔικ 36.1453 και ιδίως 1458 και 1459).

Τέλος, επισπεύδων τον πλειστηριασμό δεν είναι κατ' ανάγκη αυτός που επέβαλε την κατάσχεση αλλά αντ' αυτού και άλλος δανειστής, αν αδρανεί ο πρώτος, κάνοντας χρήση του δικαιώματος του άρθρου 973 παρ. 2 ΚΠολΔ (βλ. Βασ. Βαθρακοκοίλη ΚΠολΔ, άρθρο ). Η ανάθεση της επισπεύσεως στον αιτούντα μπορεί να εξαρτηθεί από τη μη ματαίωση ήδη ορισθέντος πλειστηριασμού, όταν π.χ. υπολείπεται μικρός χρόνος ως τη διενέργεια του πλειστηριασμού (βλ. ΜονΠρΑθ 4374/1972 ΑρχΝ 1972.484), μπο ΜονΠρΑθ 3377/1989 Νοβ 1989.1253 Μον.Πρωτ.Σπαρτ. 1342/2007 Αρμ. 2008/758, Μον.Πρωτ.Θεσ. 3588/2003 Αρμ. 2003/1002, Μον.Πρωτ.Κερκ. 814/2004 Αρμ. 2004/1027, Μον.Πρωτ.Θεσ. 36322/2007 Αρμ. 2007/1757)